Η Ελλάδα των μικρών παιδιών!
Σχολική Γιορτή 2016 για την επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821
"Ασπρογάλανο πανί"
Γαλάτεια Σουρέλη
Ανθολόγιο Νηπιαγωγείου 1992
Μιλούσανε δυο νεράιδες.
-τί σημαία να δώσουμε σ' αυτή τη χώρα; είπαν κι έδειξαν την Ελλάδα.
- Ας ρωτήσουμε την ίδια είπε η μία.
-Ας ρωτήσουμε συμφώνησε κι η άλλη.
Βρήκαν την Ελλάδα να λούζεται σε μια καταγάλανη θάλασσα και να στεγνώνει κάτω από έναν ολόλαμπρο ήλιο.
Κυρά, κυρά αρχόντισσα, κυρά μας παινεμένη, Ελλάδα δοξασμένη,
τί χρώμα θέλεις να' χει η σημαία σου;
Να ρωτήσω τα παιδιά μου, είπε η Ελλάδα.
Τα μισά παιδιά της ζούσαν στη στεριά,
παιδεύονταν με τη γη
και τα βουνά.
Κυρά, κυρά αρχόντισσα, κυρά μας παινεμένη, Ελλάδα δοξασμένη, σκληρός ο τόπος. Και η δουλειά σκληρή. Μα άσπρα περιστέρια οι ψυχές μας. Γι αυτό άσπρη, ολόασπρη τη θέμε τη σημαία μας.
Τα έγραψε τα λόγια αυτά σε χρυσόδετο τεφτέρι η Ελλάδα.
Ας πάω τώρα να ρωτήσω και τ' άλλα μου παιδιά,
τα παιδιά της θάλασσας, είπε η Ελλάδα.
Τα βρήκε να παλεύουν με τα δίχτυα.
Να τα τραβούν με κόπο, γιατί ήταν γιομάτα απ΄ ασημένια λαχταριστά ψάρια.
Κυρά, κυρά αρχόντισσα, κυρά μας παινεμένη, Ελλάδα δοξασμένη, εμάς οι ψυχές μας είναι δοσμένες στο γαλανό νερό.
Τούτη η θάλασσα η μεγάλη, που μας δίνει χαρά και ζωή,
θέλουμε να χωρέσει στη σημαία μας.
Τα γραψε και τούτα τα λόγια η Ελλάδα σε χρυσόδετο τεφτέρι και το δωσε, το τεφτέρι στις νεράιδες.
-έτσι να γίνει, είπαν εκείνες.
Και τότε μέσα από την αφρισμένη θάλασσα βγήκε τ' ασπρογάλανο πανί κι απλώθηκε σε ουρανό και γη. Κείνη την ώρα ο ήλιος άστραψε, έσκυψε, φίλησε το πανί και το φίλημά του έγινε ένας ολόχρυσος σταυρός.
Η σημαία μας, είπε η Ελλάδα. Η σημαία για τα παιδιά της στεριάς, για τα παιδιά της θάλασσας.
Η Ελλάδα μέσα από τα μικρά χεράκια!
Ασπρογάλανη με το σταυρό στη μέση
Ψάξε για τα γράμματά της
και φτιάξε τ' όνομά της!
Έπειτα, βάλε την βαθιά μες την καρδιά σου...