Χριστουγεννιάτικη γιορτή 2015

Στην Αγέλαστη Πολιτεία μια φορά κι έναν καιρό, κάτοικος ήμουνα θαρρώ...

ή μήπως καλικάντζαρος;

Η πρόσκληση της γιορτής

 η μακέτα του σκηνικού δια χειρός σκηνογράφου Νίκου Αγραφιώτη.

οι πρωταγωνιστές της παράστασης του 1ου τμήματος

και οι πρωταγωνιστές του 2ου τμήματος επί σκηνής...

Παρέα με την κουκουβάγια του δάσους

κάθε ξωτικό ανέλαβε μια υπόσχεση για τη νέα χρονιά ή και γιατί όχι και για όλη του τη ζωή!
 

"Ας πάμε στη γιορτή της Πολιτείας των Αγέλαστων κατοίκων. Εκεί όπου οι καλικάντζαροι έφεραν τα πάνω κάτω με ένα μαγικό βοτάνι. Τί να είχε μέσα άραγε; Ίσως λίγο κρασάκι, άφθονο γέλιο, πολύχρωμες καραμέλες, συριανά λουκουμάκια, άνθη κερασιάς, πολύ χορό, γέλιο κι ακόμη περισσότερη  αγάπη…
 Το μουσικό παραμύθι που γράφτηκε το 1983 από τους αδερφούς Κατσιμίχα είναι  από τις πιο διασκεδαστικές χριστουγεννιάτικες γιορτές και αγαπιέται πολύ από τα παιδιά, γιατί διασκεδάζουν αφάνταστα, μιας και είναι γεμάτο τρέλες και σκανταλιές. 'Ο,τι κάνουν κι αυτά δηλαδή, ενώ  και οι ρόλοι εναλλάσσονται διαρκώς. Έτσι λοιπόν, πρωταγωνιστές είναι όλοι…Με  γλώσσα ποιητική, χωρίς υπερβολές, χωρίς καθωσπρεπισμούς, με χιούμορ, ανατροπές, φαντασία,  δίνει μεγάλη χαρά στα παιδιά.
Πολλά έχουν αλλάξει από τότε. Άλλαξαν και οι καιροί… τα δαιμόνια δεν ταιριάζουν και τόσο στη ζωή μας, παρόλο που οι "αγέλαστες πολιτείες" δεν έπαψαν να υπάρχουν. Τα παγανά έχουν μεταμορφωθεί σε ξωτικά, βοηθούς του Άι Βασίλη, τους μικρούς νάνους που βοηθούν υπεύθυνα στο πακετάρισμα των δώρων και μόνο τρέλες δεν κάνουν. 

Όπως και να χει, εμείς σήμερα θα σας ταξιδέψουμε για λίγο στον κόσμο τους. Κυρίως, γιατί μας αρέσουν οι τρέλες και προπάντων οι σκανταλιές τους.

Πάνε χρόνια πολλά που οι γιαγιάδες αφηγούνται παραμύθια με καλικάντζαρους, ή  παγανά, όπως τα λένε στην πατρίδα μου την Κρήτη. Παιδί μικρό ήμουνα κι εγώ και μ’ άρεσε πολύ, γιατί οι καλικάντζαροι προκαλούν έντονα συναισθήματα στα παιδιά… λίγο η τρέλα που κουβαλούν, λίγο οι ανακατωσούρες και οι φασαρίες, δε θέλει και πολύ να μπούμε στο ρόλο. Άσε ο φόβος μη τυχόν και υπάρχουνε στ’ αλήθεια και βρεθείς μούρη με μούρη απέναντί τους, ένεκα και της παλαβής εμφάνισής τους.

Οι καλικάντζαροι είναι  μια παλιά παράδοση στην πατρίδα μας. Και σε κάθε τόπο, και πιο πολύ στα χωριά, υπάρχουν χίλιοι θρύλοι και έθιμα γύρω από αυτούς. Εμφανίζονται κάθε Χριστούγεννα. Από την παραμονή των Χριστουγέννων έως τα Θεοφάνια ανεβαίνουν στη γη. Μερικοί λένε ότι είναι πνεύματα, άλλα καλά και άλλα κακά. Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι είναι παράξενα όντα, μαλλιαρά και ότι τρυπώνουν στα σπίτια από τις καμινάδες. Τις νύχτες πηγαίνουν και μαγαρίζουν ή κλέβουν τα φαγητά που βρίσκουν και πιο πολύ τα σύκα, γιατί τους αρέσουν. Όταν τελειώσουν το φαγητό τους στήνουν χορό. Μέχρι τότε πελεκούν το πελώριο δέντρο που κρατάει τη γη.

Καθόλου οικολόγοι δηλαδή… 

Σας ευχαριστούμε που σήμερα είστε μαζί μας και ευχόμαστε να απολαύσετε την παράσταση των μικρών μας ηθοποιών.

Ευχαριστούμε ιδιαίτερα, τον κ. Μπούφη Μιχάλη, που και φέτος είναι μαζί μας στον ήχο και τη μουσική, τη μανούλα κ. Σοφία Ρεϊζίδου, που για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά ανέλαβε τη βιντεοσκόπηση και φωτογράφιση της γιορτής μας, όλους τους γονείς που συμμετείχατε με τον τρόπο σας στη γιορτή και  στο στήσιμο του Χριστουγεννιάτικου μπουφέ, καθώς και το Σύλλογο Γονέων που πρόσφερε γλυκά, ατομικούς χυμούς και νερά για το μπουφέ. Τέλος ευχαριστούμε τη Διευθύντρια του 7ου Δημ.Σχολείου Παλλήνης κ. Ελένη Μπόκου και τους συναδέλφους  για την όμορφη συνεργασία τους.

Σας ευχόμαστε καλές γιορτές με υγεία, αγάπη και γιατί όχι και λίγες καλικαντζαροτρέλες;

Χρόνια Πολλά, Καλές Γιορτές

Και ας αρχίσει ο ….χορός!"